Krzysztof Olszewski
Dyrektor Technologii i Architektury Oprogramowania
Interfejs człowiek-maszyna czy bardziej konkretnie człowiek-komputer, przy dzisiejszym wypełnieniu komputerami większości sfer życia, staje się obszarem ogromnego zainteresowania praktycznie wszystkich. Sposób dostępu, wygląd, styl, użyteczność, ergonomia, elastyczność, i wiele innych cech decyduje o wartości i potencjale konkretnego UI. Nie trudno zauważyć, że głównymi dostawcami nowych rozwiązań w tym zakresie są duże korporacje. Organizacje te posiadają wystarczający potencjał do prowadzenia badań, wytyczania trendów i wdrażania własnych pomysłów na dużą skalę z szansą dotarcia do znacznej liczby odbiorców. Jednym z takich graczy jest Google.
Chciałbym w skrócie zaprezentować ideę „Material Design”, którą Google przedstawiło w 2014 roku i od tego czasu wdraża w wielu swoich produktach. „Material Design” to zbiór zaleceń i wskazówek projektowych stanowiących swoisty „język projektowania”. Język ten oparty jest w najbardziej pierwotnych założeniach o pojęcia „papier” i „tusz”, pojęcia te są związane z trójwymiarowym środowiskiem zawierającym światło, kolor, materiał i cienie. Twórcy języka postawili sobie dwa cele:
stworzenie wizualnego języka, który zsyntetyzuje klasyczne zasady dobrego projektowania z innowacyjnością i możliwościami technologii i nauki
stworzenie systemu, który pozwala na jednolite schematy w różnych platformach i rozmiarach urządzeń, traktując mobilne doświadczenia jako fundamentalne i uznając dotyk, głos, mysz i klawiaturę za podstawowe metody interakcji
W ramach projektu opracowano dosyć szczegółowy i kompletny zbiór zaleceń, otwarty i dostępny na stronie internetowej https://material.io. Jako dwie główne platformy docelowe uznano platformę mobilną (Android) oraz w dalszym etapie platformę WEB. Jakość, ilość i szczegółowość dostępnych materiałów robi bardzo dobre wrażenie, pozytywnie zaskakuje konsekwencja z jaką podeszli projektanci do praktycznie każdego aspektu UI. Warto zaznaczyć że „Material Design” można uznać za szerokie rozwinięcie idei „Flat Design”, która to ma głębokie korzenie w „Modern Art” i „Bauhaus”. W przeciwieństwie do samego „Flat Design” czy opartego na nim „Metro” których zderzenie z rzeczywistością pokazało wiele ich braków, projekt Google staje się coraz bardziej popularny, zdobywa szerokie rzesze zwolenników zarówno wśród projektantów jak i użytkowników, stając się stylem o zasięgu wręcz globalnym.
Nie bez satysfakcji nadmienię, że produkty firmy Streamsoft już jakiś czas temu nawiązały delikatny flirt z „Material Design”. Efekty tego są już częściowo widoczne a w niedalekiej przyszłości będą widoczne i namacalne znacznie bardziej. Kierunek zmian jaki wytycza ten związek, to głównie szereg inspiracji przy wprowadzaniu usprawnień UI dla nowych i istniejących już produktów Streamsoft. Kierunek ten, mam nadzieję, spotyka się i będzie spotykał z aprobatą szerokiego grona użytkowników.
Dla mnie osobiście, to co najważniejsze, co zasługuje na uwagę i co cieszy to fakt, że pewien proces rozpoczęty bardzo, bardzo dawno tak mocno rośnie w siłę i tak mocno wpływa na informatyczną rzeczywistość. Myślę o procesie postrzegania interakcji człowiek-maszyna jako coś co wykracza poza aspekty techniczne i brnąc poprzez etapy ergonomii dociera na poziom wyższych doznań sensorycznych a dalej artystycznych i jeszcze dalej emocjonalnych.
