Avatar

5 zasad rozliczania środków trwałych o których należy wiedzieć, jeżeli jedno lub oboje małżonków prowadzi działalność gospodarczą.

1.    Jeżeli przedsiębiorca korzysta w działalności ze środka trwałego który jest składnikiem majątku wspólnego, a współmałżonek nie prowadzi działalności gospodarczej, to przedsiębiorca może ten środek trwały wprowadzić do ewidencji środków trwałych i amortyzować – w pełnej wartości.

2.    Jeżeli oboje małżonków to przedsiębiorcy, którzy w działalności korzystają ze środka trwałego będącego składnikiem majątku wspólnego, to każdy z nich może ten środek trwały wprowadzić do ewidencji środków trwałych własnego przedsiębiorstwa i amortyzować. Uwaga: nie w pełnej wartości, bo wtedy koszt amortyzacji byłby naliczony podwójnie, lecz według ustalonego procentowego udziału. % przypadający na każdego z małżonków powinien być ustalony tak, aby łączna amortyzacja w obu firmach nie przekroczyła amortyzacji obliczanej od całej wartości początkowej.

3.    Jeżeli firma jednego z małżonków przekazuje drugiemu małżonkowi, który również jest przedsiębiorcą, środek trwały do wykorzystywania w działalności gospodarczej, to tego środka trwałego nie można traktować jak zupełnie nowy środek trwały. Przepisy nakazują w takim przypadku kontynuację amortyzacji według wartości początkowej zaewidencjonowanej już wcześniej w firmie jednego z małżonków, bez możliwości zastosowania nowej wyceny środka trwałego.

4.    Jeżeli małżonek – przedsiębiorca korzysta w swojej działalności ze środka trwałego, który stanowi majątek odrębny małżonka niebędącego przedsiębiorcą, to transakcję udostępnienia tego środka trwałego  należy w firmie obdarowanego małżonka sklasyfikować jako przychód, jednak zwolniony z opodatkowania (co ostatecznie oznacza, że nie wpisuje się tego przychodu do księgi podatkowej).

5.    Jeżeli jeden z małżonków prowadził działalność, to drugi, w okresie dwóch następnych lat, nie może skorzystać z przywileju amortyzacji jednorazowej. Zakaz ten dotyczy tylko małżonków – przedsiębiorców, pozostających we wspólnocie majątkowej. Jednocześnie, przepis ten dotyczy wyłącznie amortyzacji jednorazowej od środków trwałych o wartości początkowej większej, niż 3.500 zł.