Na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca ma prawo zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej. Prezentujemy najważniejsze fakty i zasady dotyczące zawieszania działalności. Kiedy warto rozważyć skorzystanie z tych przepisów?
1.Zawieszenie działalności nie oznacza likwidacji firmy, raczej jej „uśpienie”. Z zawieszenia może skorzystać przykładowo przedsiębiorca, który:
- wyjeżdża na dłuższe wakacje, lub
- zostaje zatrudniony na umowę o pracę, lub
- nie osiąga obrotów przez jakiś czas ze względu na sezonowość prowadzonego biznesu, lub
- nie otrzymuje zamówień na swoje usługi, w związku z czym rozważa likwidację działalności, ale wolałby poczekać z tą ostateczną decyzją.
2. Z przepisów o zawieszeniu działalności mogą skorzystać tylko ci przedsiębiorcy, którzy nie zatrudniają pracowników.
3. Zawieszenie działalności, jak również wznowienie działalności po okresie zawieszenia, zgłasza się poprzez wpis do CEIDG. Nie trzeba pisać osobnego zawiadomienia do skarbówki czy ani do ZUS.
4. Minimalny okres zawieszenia działalności to 30 dni lub miesiąc luty, natomiast maksymalny okres zawieszenia działalności to 24 miesiące. Nie można zgłosić zawieszenia działalności z datą wsteczną.
5. W czasie zawieszenia działalności przedsiębiorca nie może prowadzić tej działalności.
6. Brak działalności oznacza, że w okresie zawieszenia przedsiębiorca nie może osiągać przychodów z tej działalności. Niedopuszczalna jest w tym kontekście sytuacja, że przedsiębiorca wykonuje usługi w okresie zawieszenia, a następnie „odwiesza” działalność, aby te usługi zafakturować.
7. Przedsiębiorca może w okresie zawieszenia działalności osiągać jedynie dwa rodzaje przychodów:
- ze sprzedaży środków trwałych i wyposażenia,
- tzw. finansowe, czyli np. z odsetek, czy z różnic kursowych.
8. Przedsiębiorca może w okresie zawieszenia działalności ponosić tylko takie koszty, które wynikają z wcześniej zawartych umów. Może być to przykładowo umowa na usługi telekomunikacyjne, inne media, abonamenty czy wynajem biura.
9. Przedsiębiorca, który zawiesił działalność gospodarczą, ma obowiązek wstrzymać amortyzację. Oznacza to, że od miesiąca następnego po zawieszeniu działalności, koszty z tytułu odpisów amortyzacyjnych nie mogą być wpisywane do księgi podatkowej.
10. Zawieszenie działalności nie zwalnia przedsiębiorcy z obowiązku prowadzenia księgi podatkowej – chociaż zapewne niewiele będzie zdarzeń, które podlegają wpisowi do księgi. Jeżeli okres zawieszenia obejmuje koniec roku, przedsiębiorca musi sporządzić spis z natury.
11. Przedsiębiorca nie opłaca zaliczki na podatek dochodowy za miesiące, przypadające w okresie zawieszenia działalności. Zawieszenie działalności nie zwalnia jednak z obowiązku rozliczenia rocznego PIT.
12. Przedsiębiorca nie ma obowiązku składania deklaracji VAT za te okresy rozliczeniowe (miesiące lub kwartały), które były w całości „zawieszone”.
13. Przedsiębiorca w okresie działalności może regulować swoje zobowiązania, oraz przyjmować wpłaty należności (te zdarzenia nie są traktowane jako prowadzenie działalności).
14. Przedsiębiorca w okresie zawieszenia działalności ma prawo – lub czasami obowiązek – uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą. Również nie jest to traktowane jako prowadzenie działalności.
15. Najważniejszą korzyścią z zawieszenia działalności jest brak obowiązku opłacania składek ZUS za miesiące objęte zawieszeniem. Niestety, oznacza to jednocześnie, że przedsiębiorca w tym czasie nie jest ubezpieczony. Za niepełne miesiące zawieszenia działalności, przedsiębiorca powinien złożyć dokumenty rozliczeniowe (ZUS DRA), w których rozliczy składki na ubezpieczenia społeczne za część miesiąca proporcjonalnie, oraz całą składkę zdrowotną.
16. Zawieszenie działalności nie chroni przedsiębiorcy przed ewentualnymi kontrolami fiskusa czy innych urzędów.
