Pisaliśmy już o wydatkach przedsiębiorcy, związanych z mieszkaniem, które – i na jakich zasadach – można wpisać do kosztów w księdze podatkowej. Pora na kolejne podpowiedzi, co – oprócz oczywistych wydatków na towary, materiały czy wynagrodzenia – przedsiębiorca może uznać za koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.
Odzież
Przedsiębiorcy bardzo często pytają, czy mogą wpisać w koszty zakup odzieży. Argumentują przy tym, że na spotkaniach biznesowych z kontrahentami obowiązuje etykieta, wymagająca założenie garnituru czy garsonki. Niestety, jakkolwiek argument ten jest logiczny, interpretacje skarbowe w tym temacie nie pozostawiają złudzeń: wydatki na ubiór stosowny na spotkania biznesowe to wg fiskusa wydatek prywatny przedsiębiorcy, o charakterze osobistym, którego nie wolno wpisać do kosztów uzyskania przychodu. Wprawdziezakup odzieżytakiej jak garnitur nie wpiszemy do kosztów, to zakup odzieży specjalistycznej, ochronnej – już tak. Oto kilka przykładów takiej odzieży, którą przedsiębiorca może ująć w kosztach:
- fartuch dla przedsiębiorcy – weterynarza
- strój do tańca na występy dla przedsiębiorcy – tancerza
- ochronne rękawice, buty czy kask dla przedsiębiorcy – inżyniera budownictwa
Szkolenia, kursy, studia przedsiębiorcy.
Również przy tej kategorii wydatków, fiskus ma sporo wątpliwości – czy taki wydatek jest bardziej związany z prowadzoną działalnością przedsiębiorcy, czy ma charakter osobisty? Im bardziej specjalistyczny kurs, im bardziej szkolenie związane z prowadzoną działalnością, im bardziej studia niezbędne do wykonywania określonej działalności – tym łatwiej przedsiębiorcy będzie obronić fakt wpisania takich wydatków do kosztów w księdze podatkowej. Lektura interpretacji skarbowych skłania do ostrożności natomiast, jeżeli chodzi o wpisywanie do kosztów wydatków na szkolenia ogólne, takich jak na przykład kursy językowe, czy studia z zarządzania.
Obiady biznesowe.
Chociaż dla wielu przedsiębiorców spotkania z kontrahentami przy symbolicznej kawie czy obiedzie są nieodzownym elementem prowadzenia negocjacji handlowych, to powszechnie przyjęło się, że takie wydatki są traktowane jako mające charakter „reprezentacyjny”, z mocy przepisów wyłączone z możliwości zaliczenia do kosztów. Minister Finansów w swojej interpretacji uznał jednak, że „nie podlegają wykluczeniu z kosztów (…) ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki, napoje, a także posiłki, niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej.”
Posiłki przedsiębiorcy w podróży.
Przedsiębiorca, który ponosi wydatki na własne wyżywienie podczas podróży biznesowych, nie może wykazać tych wydatków jako koszty; może jednak wpisać do księgi podatkowej diety za czas podróży, obliczone zgodnie z zasadami obowiązującymi dla pracowników.
(Kolejne pytania, wątpliwości i propozycje dotyczące wydatków przedsiębiorcy – w następnych odcinkach.)
