Avatar

1.  Nadaj numer z Klasyfikacji Środków Trwałych

Do każdego środka trwałego należy przyporządkować właściwy trzycyfrowy numer z rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych.

Jeżeli realizujemy dużą, skomplikowaną inwestycję, jak chociażby budowa hali produkcyjnej wraz z parkiem maszynowym i wyposażeniem, należy ją podzielić na samodzielne, odrębne środki trwałe. Pomocne w tym będą opisy, zawarte w ww. rozporządzeniu w sprawie KŚT. Przykładowy fragment takiego opisu wskazuje, że jako część budynku należy wykazać instalacje wbudowane w konstrukcję budynku na stałe oraz obiekty pomocnicze do tego budynku, takie jak chodniki czy ogrodzenia.

2.  Oblicz wartość początkową

Zanim ustalimy plan amortyzacji, należy ustalić tzw. wartość początkową środka trwałego, czyli całkowitą kwotę, która będzie podlegać amortyzacji.

Wartość początkowa to nie tylko kwota netto (o ile odliczamy VAT) z faktury za zakup środka trwałego. Wszystkie wydatki, które służą temu, aby:

  • środek trwały w ogóle powstał,
  • dotarł na miejsce przeznaczenia,
  • został uruchomiony,
  • przedsiębiorca mógł rozpocząć użytkowanie środka trwałego,

powinny powiększyć wartość początkową, która będzie podlegała amortyzacji, czyli nie mogą być wpisane do książki jako zwykłe bieżące koszty. Szczegółowo o ustalaniu wartości początkowej pisaliśmy w tym artykule[AWD1] .

Przykład: Przedsiębiorca dokonuje zakupu samochodu. Wartość początkowa tego środka trwałego składa się z: kwoty netto za pojazd, dopłaty za montaż dodatkowych elementów czy kolor lakieru, kwoty VAT, której nie wolno w danym przypadku odliczyć, opłaty za transport oraz opłaty za rejestrację.

Uwaga! Jeżeli środek trwały został przez przedsiębiorcę nabyty w drodze darowizny lub spadku, a także jeżeli był zakupiony wiele lat temu jako prywatny (poza działalnością gospodarczą), jego wartość początkowa musi być wyceniona według wartości rynkowej.

3. Ustal datę oddania do użytkowania

Przedsiębiorca wpisuje środek trwały do ewidencji środków trwałych w dniu, w którym:

  • środek trwały był kompletny, zdatny do użytku oraz
  • przeszedł pomyślnie testy czy próbne uruchomienie,
  • a przedsiębiorca posiada wszystkie wymagane „papiery” na uruchomienie czy rozpoczęcie użytkowania i
  • faktycznie rozpoczyna wykorzystywanie środka trwałego w działalności gospodarczej.

Poprawne wyznaczenie tej daty jest niezwykle istotne, ponieważ przedsiębiorca będzie mógł zaliczyć do kosztów pierwszy odpis amortyzacyjny w miesiącu następnym po miesiącu, w którym środek trwały został wpisany do ewidencji.

4. Rozpisz plan amortyzacji

Wpisując środek trwały do ewidencji, należy określić:

  • metodę amortyzacji (liniową? degresywną?)
  • stawkę amortyzacji (podstawową? podwyższoną? obniżoną? jednorazową?)
  • częstotliwość odpisów amortyzacyjnych (roczne? miesięczne?)
  • ewentualne wyłączenie tej części amortyzacji, która nie może być kosztem podatkowym.

Przedsiębiorca, dokonując powyższych wyborów, ma duży wpływ na wysokość kosztów z tytułu amortyzacji. W kolejnych odcinkach szczegółowo opiszemy wskazówki, które pomogą przedsiębiorcy ustalić najlepszy plan amortyzacji.